6 Mayıs 2011 Cuma

Diyaliz makinası nasıl çalışır

Diyaliz makinası nasıl çalışır

Diyaliz makinası 2 adet tüpten oluşur. Bu tüplerden birincisi diyaliz hastasının resimde gördügünüz gibi atardamarına diger ise toplardamarına baglanır.

Bu tüplerden birincisi kanı alıyor. İkincisi ise temizlendikten sonra tekrar vücüda takviye yapılıyor.



2011 hemodiyaliz sertifikası

Bakanlık sertifika veriyor,Sertifika için çalışmanız gerekiyor. Eger herhangi bir özel diyaliz merkezinde çalışmak istiyorsanız çalıştıgınız iş yeri size 2 yıl çalışma ön şartı sunuyor.
2 Yıl sonra sertifika aldıktan sonra maaşınızda artıyor.

4 Mayıs 2011 Çarşamba

Diyaliz Sertifikası Nasıl alınır

Diyaliz sertifikası nasıl alınır
Diyaliz sertifikasını almak için özel hastanelerde 2 yıl gibi bir egitim veriyorlar ve diyaliz hemşiresi oldugunuz zaman 2-3 bin tl gibi bir ücret alabiliyorsunuz.
Diyaliz hemşireligi olabilmek için özel hastahanelerde çalışmanız gerekiyor ve özel hastahaneler sizin kpss sınavına girmenizi istemiyor

26 Ağustos 2010 Perşembe

Diyaliz teknikerliginde aranan özellikler

TANIM Böbrek yetmezliği olan hastaya yardımcı olmak üzere çalışan teknik elemana "Diyaliz Teknikeri" denir GÖREVLER · Diyaliz teknikeri, doktorların direktifleri doğrultusunda, diyaliz makinesine bağlanması gereken hastalarla ilgilenir, · Hastaların günlük, haftalık, aylık ve yıllık olarak diyaliz makinesine bağlanmasını takip eder, · Makinenin bakımını yaparlar, kullanıma hazır hale getirilmesini sağlar, · Hastaların diğer sorunlarıyla ilgilenir, · Diyaliz makinesinin hastaya bağlanmasından ve kullanılmasından birinci derecede sorumludur, · Böbrekle ilgili hastalıklarda diyet yapmak önemli olduğu için, bu konularda hastayı bilgilendirir, · Hasta yakınlarına bilgi verir.

KULLANILAN ALET VE MALZEMELER · Hemo diyaliz makinesi, · Hemo diyaliz setleri, · Fistül iğneleri, · Tansiyon aleti, · Enjektörler, · Tamponlar.


MESLEĞİN GEREKTİRDİĞİ ÖZELLİKLER Diyaliz teknikeri olmak isteyenlerin; · Mesleğini ve insanları seven, · Mekanik aletlere karşı ilgi duyan, · Hoşgörülü, dikkatli ve araştırıcı, · Mesleği alanındaki gelişmeleri, güncel yayınları, bilimsel yayınları takip eden, kimseler olması gerekir. Diyaliz teknikeri olabilecek kişinin hareketlerini kısıtlayan rahatsızlığı, özrü, hastalığı olmaması, kulak, göz ve ellerini kullanmaya engel durumu olmaması gerekir (diyaliz makinelerinin kullanımı ve vereceği alarma karşı duyarlı olmalıdır).

ÇALIŞMA ORTAMI VE KOŞULLARI Diyaliz teknikerleri, hastanelerin diyaliz ünitelerinde görev alırlar. Çalışmalarını genellikle ayakta yürütürler. Kişi çalışırken, hastalarla ve yakınlarıyla, doktorlarla, hemşirelerle, meslektaşlarıyla ve diğer teknisyenlerle iletişim halindedir.

ÇALIŞMA ALANLARI VE İŞ BULMA OLANAKLARI Diyaliz teknikerleri, özel ve kamu kurumlarına bağlı hastanelerde, diyaliz ünitelerinde çalışabilirler. Günümüzde böbrek hastalarının ihtiyacına cevap verebilecek sayıda diyaliz ünitelerinin olmamasına rağmen bu ünitelerin sayısı her geçen gün artmaktadır. Buna paralel olarak diyaliz teknikerliğine olan ihtiyaç da artacaktır.

MESLEK EĞİTİMİNİN VERİLDİĞİ YERLER Meslek eğitimi üniversitelere bağlı sağlık hizmetleri meslek yüksekokullarının “Diyaliz” programlarında verilmektedir.

MESLEK EĞİTİMİNE GİRİŞ KOŞULLARI Meslek liselerinin; - Ebelik, - Ebelik-Hemşirelik, - Hemşirelik, - Laborant, - Laboratuvar, - Laboratuvar Teknisyenliği, - Sağlık Memurluğu, - Veteriner- Laboratuvar - Yaşlı Hizmetleri bölümlerinden mezun olanlar “Diyaliz” ön lisans programına sınavsız geçiş için başvurabilirler.Gereken koşullara sahip oldukları takdirde yerleştirilebilirler. - Meslek liselerinin sınavsız geçiş için belirlenen bölümleri dışındaki bölümlerden ya da liselerden mezun olanlar/olacaklar ise sınavsız yerleştirme sonunda kontenjan kalırsa ek yerleştirme ile açık olan programlara isteklerine ve ÖSS puanlarına göre yerleştirilebileceklerdir.Bunun için bu kişilerin ÖSYM Başkanlığınca yapılan Öğrenci Seçme Sınavına (ÖSS) girmeleri ve yeterli “Sayısal (SAY)” puanı almaları gerekir.

EĞİTİMİN SÜRESİ VE İÇERİĞİ Bu programın eğitim süresi 2 yıldır. Eğitim süresince öğrencilere; 1.yılda; güz yarıyıl: Anatomi - Histoloji, Fizyoloji, Mikrobiyoloji, Parazitoloji, Psikoloji, Hemşirelik Tekniği, Yabancı Dil, Türk Dili, Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi, Seçmeli ders. Bahar yarıyılı: Patoloji, Farmakoloji, Beslenme İlkeleri, Kişiler Arası İlişkiler, İç Hastalıkları, Cerrahi Hastalıkları, Yabancı Dil, Türk Dili, Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi, Seçmeli ders. 2.yılda; güz yarıyılı: Enfeksiyon Hastalıkları, İlk Yardım,Çocuk Sağlığı, Çocuk Nefrolojisi, Psikiyatri, Diyaliz. Bahar yarıyılı: Bilgisayara Giriş, Diyaliz Uygulaması gibi dersler okutulmaktadır.

MESLEKTE İLERLEME “Diyaliz” ön lisans programını başarı ile bitirenler ÖSYM tarafından açılan Dikey Geçiş Sınavı’nda başarılı oldukları takdirde; · Sağlık Eğitimi, · Sağlık Memurluğu, · Hemşirelik, · Hemşirelik ve Sağlık Hizmetleri lisans programlarına dikey geçiş yapabilirler. BENZER MESLEKLER: Diğer sağlık teknikerlikleri, Sağlık memuru, Hemşire.

BURS, KREDİ VE ÜCRET DURUMU Eğitim süresince öğrenciler, Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu’nun sağladığı kredi ve yurt imkanlarından, ayrıca kamu ve özel kurum ve kuruluşların sağladığı burs olanaklarından yararlanabilirler. Kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan diyaliz teknikerleri 657 Sayılı Devlet Memurları Kanununca belirlenen tarifelere göre ücret alırlar. Ayrıca hastane döner sermayesinden gelir elde edebilirler.Özel sektörde çalışanlar ise işverenlerle aralarında yaptıkları anlaşmaya göre ücret alırlar.

DAHA AYRINTILI BİLGİ İÇİN BAŞVURULABİLECEK YERLER - İlgili Eğitim Kurumları, - Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Ankara Meslek Danışma Merkezi, - Bünyesinde Meslek Danışma Merkezi Bulunan Türkiye İş Kurumu il ve şube müdürlükleri.

15 Ağustos 2010 Pazar

Diyaliz Sonrası

GİRİŞ

Kronik böbrek yetmezliği böbrek işlevinin ilerleyici şekilde, geriye dönüşü olmaksızın kaybedilmesidir. Türk Nefroloji Derneği'nin 1995 yılı verilerine göre, yaklaşık olarak 6500 hasta kronik böbrek yetmezliği tanı almıştır. Bu sayıya her yıl 3200 yeni olgu eklenmektedir. Genel olarak modern tedavinin hedefi, diyaliz ya da transplantasyon ile hastalarda üreminin ileri belirtileri gelişmeden tedaviyi başlatmaktır. Diyaliz kesin bir iyileştirme girişimi olmayıp, tıbbi ve psikiyatrik zorluklarla karşı karşıya olan hastaya alternatif bir tedavi sunumu olarak kabul edilmektedir. Diyaliz sonrasında bazı önemli psikiyatrik sorunlar ortaya çıkmaktadır. Depresyon ve anksiyete bozuklukları en sık görülenlerdir. Diğer sorunlar arasında aile içi rollerle ve ilişkilerle ilgili çatışmalar, cinsel fonksiyon bozuklukları, işe dönme sorunları ve zorlayıcı bir tıbbi rejime uyum ile ilgili kaygılar bulunmaktadır. Ergenler, ayrıca vücutlarındaki değişiklikler nedeniyle kendilerini yaşıtlarından çok farklı hissetme gibi ek zorluklarla karşılaşabilirler.

PSİKİYATRİK SORUNLARA YOL AÇAN DİYALİZE BAĞLI KAYIPLAR

Hemodiyaliz aygıtı böbrek işlevi görmekle birlikte böbreğin tüm işlevlerini yerine getiremez. Hastada kronik böbrek yetmezliğinin bazı belirtileri devam eder (özellikle bulantı, kaşıntı, halsizlik, efor sorunu). Buna diyaliz seansı sırasında kan basıncı düşmesine bağlı belirtiler eklenir. Tüm bunlar hastada sağlığını ve özerkliğini yitirdiği ve tekrar kazanamayacağı endişesine neden olur.
Ailede bir bireyin diyaliz programına girmesi çoğu kez bir ekonomik yıkım oluşturmaktadır. Hasta bireyin işgücü kaybı yanısıra tedavi masrafları, diyaliz merkezlerinin bulunduğu büyük kentlerde yaşama zorunluluğu ek yük getirmektedir. Diyaliz başlı başına bir mesai oluşturduğundan hasta bireyden çalışması beklenmemektedir. Bu da ekonomik kayıpları arttırmaktadır.

Diyaliz hastalarının eşleri üzerinde yapılan araştırmalar eşlerin hastaya psikolojik yakınlık gereksinimi yanısıra agresyon (kızgınlık) içinde olduklarını göstermiştir. Diyalizin başlangıç dönemlerinde aile bireylerinin hasta ile aşın ilgili oldukları, sonra ilgilerini kaybettikleri, dost ve akrabaların da arayıp sormadıkları gözlenmektedir. Bu durum transplantasyonda da sorun oluşturur. Aile bireylerinin başlangıçta böbrek vermeye gönüllü iken giderek vazgeçmeleri sık görülmektedir. Buna karşılık, hastalarda da aile bireylerinin söz

ve davranışlarına karşı aşırı duyarlılık ortaya çıkmaktadır. Diyaliz hastalarının eşlerinin hastalara olumsuz duygular geliştirmelerinin önemli bir nedeni de hastaların cinsel işlev kayıplarıdır.

DİYALİZ ve PSİKİYATRİK BOZUKLUKLAR

Diyalizin neden olduğu kayıplar hastalarda kendilerine özgü birtakım ruhsal çatışmalara neden olmaktadır. Hiçbir kronik hasta diyaliz hastaları kadar kuruma bağımlı değildir. Kemoterapi hastalarında bile zaman zaman tedaviye ara verilmektedir. Bir makineye bağımlı olan, diyetine dikkat etmesi, hastalığın ve tedavinin yan etkilerini (özellikle halsizlik, uykuya eğilim) kabul etmesi gereken bir hastadır.
Bağımlılıktan korkanlar hastalığa ve tedaviye isyan ederler. Genellikle anksiyetesi (bunaltısı) fazla olan hastalar tedavi programının gerektirdiği bağımlılığı tolere edemezler. Bu hastalarda sağlık personeli önerilerine uymama sık görülür. Özellikle diyete ve ilaçlara uymama, çocuksu davranışlar, sağlık personeline öfke, pazarlık gibi belirtiler gösterirler. Yaşlılar ve çocuklar sıklıkla tedaviye genç erişkinlerden daha iyi uyum yaparlar. Bunun nedeninin çocuklarda çocuğun yaşamın böyle olduğunu düşünmesi, yaşlılarda ise yaşamdan beklentilerinin düşük olması ve başka uğraşılarının olmaması olduğu düşünülmektedir.
Diyaliz hastaları ölüm düşüncesinden çok, uzamış yaşamın sorunları ile meşguldürler. Kalp hastalarından farklı olarak ölüm korkusundan çok gerektiğinden fazla yaşama korkusu vardır. Uzamış yaşamın, uzamış ölüme dönüşmesinden endişe ederler. Genellikle yaşam güçleri ağır basar ve hasta komplikasyonlarla (durumun olumsuz sonuçlarıyla) birlikte yaşamaya alışır. Ancak çekilen acılar alınan zevkin ötesine geçerse kendine zarar vermeye yönelik eylemler (örneğin, intihar) başlayabilir.
Birçok kronik hastalıkta olduğu gibi diyaliz hastaları da sıklıkla inkar mekanizmasına başvururlar. Bunun en önemli belirtisi hastaların diyalizi geçici bir tedavi olarak düşünmeleridir. Birçok hasta bir süre sonra iyileşeceğini düşünür. Bu inkar, ortadan kaldırılmak istense de kolayca kaldırılamaz. İnkarın, genellikle hastanın mücadele gücünü arttırdığı düşünülür. Bazen inkar o denli şiddetlidir ki hasta, hasta olduğunu kabul etmediğinden tedaviyi reddeder. Bazı hastaların psikiyatristlerle görüşmeye isteksiz olmaları da bu inkardan kaynaklanır. Psikiyatrist, başarıyla sürdürülen inkara karşı bir tehdit oluşturur ve hasta herhangi bir psikolojik sorunu olduğunu reddeder.

Diğer tıbbi hastalıklara kıyasla kronik böbrek yetmezliğinde ruhsal sorunların daha fazla olup olmadığı araştırıldığında farklı sonuçlar elde edilmiştir. Kontrollü bir çalışmada, diyaliz hastalarında Genel Sağlık Anketi puanlarına göre psikiyatrik bozukluk oranları %43'ü bulurken bu oran genel dahiliye hastalarında %30, transplantasyon alıcılarında ise %27 olarak belirlenmiştir. Çoğu araştırmacı ağır fiziksel ve psikososyal olumsuzluklar nedeniyle kronik

böbrek yetmezliği hastalarında ruhsal bozuklukların yaygın olduğu görüşündedir. Bir araştırmada, 80 kronik böbrek yetmezliği hastasının %30'unda ruhsal bozukluk saptamıştır.

a. Kronik Böbrek Yetmezliği ve Depresyon
Diyaliz hastalarında depresyonun normal popülasyondan sık görüldüğü bilinmektedir. Hinrichsen ve ark. (1989) yaptıkları çalışmada diyaliz hastalarında depresyon oranını yaklaşık %24 olarak bulmuşlar. Çeşitli çalışmalarda bulunan oranların genellikle diğer kronik hastalıklar için verilen oranların altında oluşu dikkat çekicidir. Bu da diyaliz hastalarının inkarı daha çok kullanmasıyla açıklanabilir. Diyaliz seyrinde sık görülen durumlardan biri olan depresyon, büyük ölçüde kayıplarla ilişkilidir. Bu hastalarda depresyon bir kısır döngü oluşturur. Depresyon, genellikle fiziksel durumun kötüleşmesi ile ilişkilidir. Diyaliz hastalarındaki üremi de huzursuzluk, iştahsızlık, uykusuzluk, çökkünlük, apati, yorgunluk ve dikkat bozukluğu belirtilerine yol açar. Depresyonun varlığı da immün sistemi, kişisel hijyeni ve mücadele gücünü etkileyerek hastalığın seyrine olumsuz etkide bulunur ve ortalama yaşam süresini kısaltır.
Diyaliz hastalarında intihar oranı da normal popülasyondan yüksektir. Genel populasyona kıyasla diyaliz hastalarında intihar sıklığının 100 ile 400 kat daha fazla olduğunu öngören araştırmacılar vardır. Ancak bu konuda da bildirilen oranlar çok çeşitlidir. Bunun en önemli nedeni bu hastalarda intiharı tanımlamanın çok güç olmasıdır. Hastanın kasıtlı olarak diyetine uymayıp ölmesi de bir tür "pasif intihar" sayılabilir.

b. Kronik Böbrek Yetmezliği ve Bilişsel Bozukluklar
Organ yetmezliğinin nöro-psikiyatrik etkileri en çok kronik böbrek yetmezliği hastalarında çalışılmıştır. Zehirli (toksik) yıkım ürünleri, anemi, hipertansiyon, endokrin ve kalp-damar dizge bozuklukları kronik böbrek yetmezliği hastalarında üreminin neden olduğu merkezi sinir sistemi işlev bozukluğunu daha da ağırlaştırmaktadır. Diyaliz dengesizliği (dysequilibrium) ve demansı kronik böbrek yetmezliği hasta populasyonuna özgü nörolojik sendromlardır. Bellek bozukluğu yanı sıra konsantrasyon bozukluğu, apati, halsizlik, uykuya eğilim, uykusuzluk olabilir. Diyalizin böbrek işlevlerini tümüyle yerine getirememesi ile ilişkilidir.

c. Anksiyete Bozuklukları

Birçok araştırma diyaliz hastalarında anksiyete düzeyinin yüksek olduğunu göstermiştir. Daha önce belirtildiği gibi makineye bağımlılık, kısıtlı özerklik, fiziksel, mesleki ve ailesel kayıplar, düşük yaşam kalitesi, gelecek belirsizliği, cinsel işlev bozukluğu, ekonomik yetersizlik anksiyeteyi arttırmaktadır. Katastrofik tepkiler, öfke ve inkar sık görülür. Duygularını ifade

edebilen, yeni ilgi alanları yaratabilen hastalar daha kolay uyum yaparlar. Diğerlerinde ise psikiyatrik yardım gereksinimi vardır.

d. Cinsel İşlev Bozuklukları
Her iki cinste de cinsel işlev bozuklukları gözlenmektedir. Kadınlarda cinsel istek azalması ve orgazm olamama tanımlanmıştır. Erkeklerde yapılan bir araştırma cinsel işlev bozukluluğunun % 70 oranında görüldüğünü göstermiştir. Nedeni tam olarak anlaşılmamakla birlikte cinsel işlev bozukluklarının üremiye bağlı testesteron düzeyinde düşüş, antihipertansif ilaçlar, diyabet gibi altta yatan tıbbi sorunlar ya da psikolojik etkenlerle ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Erkeklerde gözlenen sorunlar arasında empotans, infertilite ve sık mastürbasyon vardır. Bazı hastalar penisleri idrar boşaltmayınca cinsel işlevini de yitirdiğini düşünürler. Abram ve ark. (1975) 32 erkek hastada cinsel ilişki sıklığının % 50 azaldığını bulmuşlar. Bunların oluşmasında fiziksel ve psikolojik nedenlerin birlikte rol oynadığı düşünülmektedir.

DİYALİZ ve YAŞAM KALİTESİ

Hastalar kısıtlayıcı bir yaşam stiline uyum sağlamak zorunda kalmalarının yanı sıra bağımlılık ve ölüm konularıyla yüzleşmektedirler. Haftada üç gün ortalama 4-6 saat süren diyaliz uygulamaları ile yaşam diyaliz makinesine, sağlık ekibine ve aileye bağımlı hale gelmektedir. Diyalizde geçirilen zamana ve kalan zamanda da fiziksel yakınmalara ve ruhsal sorunlara bağlı olarak iş verimi düşmekte, sosyal yaşam fakirleşmektedir. Gerek iş verimindeki düşüş gerek tedavinin pahalı oluşu ağır maddi kayıplara yol açmaktadır. Diyet programlarıyla sıvı ve gıda alımı ciddi ölçüde kısıtlanmaktadır. Kadavradan transplantasyon için belirsiz bir bekleme sürecine girilmektedir. Organ yetmezliği olan hastalar arasında aile ve evlilik stresi belirgindir. Ailelerin ölümle ilgili endişelerinin hastaların elini kolunu bağladığı ve zaman içinde evlerinde yalnızca birer izleyici konumuna geçtikleri saptanmıştır. Hastaların eşleri rol değiştirmek zorunda kalarak hemşireye ya da hastabakıcıya dönüşmektedirler. Diğer taraftan hasta transplantasyon için yakınlarından özellikle de ailesinden böbrek talebinde bulunmakta ve hasta yakınlarının böbrek verme konusunda yaşadığı çekinceler her iki taraf için baskı unsuru olmaktadır.
Bazı hastalar kronik immünosupresif ilaç kullanma zorunluluğu ve beden imge değişikliğinin yanı sıra cerrahi uygulamadan da kaygılanmaktadır. Alıcıların çoğunluğunda yaşamın uzamasına aile, iş ve yaratıcı etkinliğin düzelmesi eşlik eder. Ancak hastanın tıbbi bağımlılığı transplantasyonla giderilemez. Çok sayıda ve düzenli ilaç kullanma zorunluluğu ve kontroller diyaliz programı kadar olmasa da bağımsız yaşamayı güçleştirir. Ek olarak organ reddi olasılığı ve immunosupresan tedavinin komplikasyonları bir tür belirsizlik ortamı yaratır.

Kronik böbrek yetmezliği'de, hissedilen ölüm korkusu, fiziksel güç ve dayanıklılığın kaybedilmesi, ekonomik açıdan güçlükler yaşanması, diyet ve sıvı alımının kısıtlanması ve tıbbi bağımlılık "hastalığın giriciliği" kavramıyla özetlenmektedir. Anlamı, değer verilen uğraşların ve ilgilerin hastalık nedeniyle kısıtlanması, böylelikle ödüllendirici deneyimlerin sınırlanması ve yaşam niteliğinin düşmesidir. Hastalığın giriciliği hayattan tat alma, olumlu ve olumsuz duygulanım, kendilik saygısı, mesleki yeterlilik ve evlilik uyumu gibi yaşam niteliği göstergeleriyle belirgin olarak ilişkili bulunmuştur. Psikolojik iyilik halini, olumlu deneyimleri azaltarak ve yaşam üzerinde algılanan kontrolü düşürerek hem dolaylı hem de dolaysız biçimde tehdit edebilmektedir.

DİYALİZ ve ÇOCUKLAR

Diyaliz sonrası ergenlerin uyumsuzluğu en önemli sorundur. Uzark ve arkadaşları diyaliz yapılan okul öncesi çocuklar ve ergenlerin kendilerini akranları arasında daha farklı algıladıkları, bu nedenle kendilerini yabancı hissettikleri ve reddedilmekten korktukları konusunda uyarmaktadır. Kabul edilme hakkındaki endişeler ilaçları kesmek gibi yaşamı tehdit edici bir karara bile yol açabilir.
Diyaliz yapılmış çocuklar ve ergenlerdeki psikososyal sorunlar çoğu zaman dikkat ister. Bradford, aile üyelerinin de aile içinde ya da dışındaki etkileşimlerini normalize etmede sorunlar yaşadıklarını bildirmiştir. Diyaliz ile fiziksel sağlık iyileşse bile hastalar psikiyatrik ve sosyal destek ihtiyacı duymaya devam etmektedirler.
Diyaliz yapılmış olan çocuklarda, diyalizde olanlara oranla daha az fonksiyonel ve sosyal bozukluk bulunur. Yine de bu çocuklarda, diğerlerine göre daha yüksek anksiyete, depresyon düzeyleri ve davranış bozuklukları bildirilmektedir. Hastanın diyaliz sonrası duygusal ve ailesel fonksiyonları, diyaliz sonrası ruhsal fonksiyonlarla yan etkilerden daha fazla korelasyon göstermektedir. Ergen ve ailesinde izolasyon duyguları, depresyon, sıkıntı, umutsuzluk, çaresizlik, bitkinlik, özel hayatın olmaması, mali yükler, rollerin gerilimi ve ailenin parçalanması gibi endişeler olmaktadır.

SONUÇ

Kronik böbrek yetmezliği ve diyaliz kişinin günlük etkinliklerini, evlilik ve aile yaşantısını, mesleki yeterliliğini ciddi ölçüde bozarak, hastaya, aileye ve topluma ağır bir bedel ödetmektedir. Diyalizin zaman alıcı bir işlem olması, çoğunlukla ev dışında uygulanabilmesi, diyet ve sıvı alımına kısıtlamalar getirmesi, ciddi komplikasyonlarının yaşam süresini kısaltması ve uzun dönemde pahalı bir tedavi yöntemi olması gibi unsurlar ise hastaları zorlamaktadır.

14 Ağustos 2010 Cumartesi

Diyaliz makinası

DİYALİZ
Diyaliz Makinesi

Böbrek yetersizliği çeken hastaların belirli zamanlarda bağlanmak zorunda kaldıkları suni böbrek makinesine verilen addır.

İki tüpten oluşan bu makinenin tüplerinden biri hastanın bileğindeki atardamarına, diğeri ise toplardamarına bağlanıyor. Tüpün içersinde kanın düzenli akışını sağlayan iki pompa var. Damarlar-dan çıkan tüpler, üzeri yarı geçirgen bir zarla kaplı olan başka bir tüpün etrafını dolaşıyor.

Bu büyük tüp, içinde diyaliz denilen tuzlu solüsyonun bulunduğu bir kabın içinde duruyor. Hastanın zararlı maddelerle kirlenmiş kanı birinci tüple alınıyor ve diyaliz solüsyonunun içinden geçirilerek bu zararlı maddelerden arındırılıyor. Daha sonra temizlenen kan diğer tüple yeniden damara verilerek diyaliz işlemi sonuçlanmış oluyor.

Genel Bilgiler
Vücutta birikmiş üre gibi zararlı maddelerin ve aşırı suyun bir membran aracılığı ile vücuttan uzaklaştırılması işlemidir. İlerlemiş böbrek yetmezliğinin tedavisinde kullanılır. Diyaliz tedavisi bozulmuş böbrek işlevlerinin bir kısmını düzenleyerek yaşamın devam etmesini sağlar. 30-40 yıl önce ilerlemiş böbrek yetmezliği olan hastalar günler-haftalar içinde kaybedilirdi.

Diyaliz teknolojisinde sağlanan gelişmeler, bu hastalarda önce yaşam süresini uzatmış, daha sonra yaşam kalitesinin artmasını sağlamıştır. Bu nedenle günümüzde diyaliz hastaları şanslıdır.

Diyaliz tedavisi iki şekilde uygulanabilir. 1. Hemodiyaliz 2. Periton diyalizi


Hemodiyaliz
İlk kez 1944 yılında Hollandalı bir hekim olan Kolff tarafından yapılmıştır. Özel bir membran ile hastanın kanının makineler aracılığı ile temizlenmesi işlemidir. Hemodiyaliz işleminin gerçekleşmesi için yeterli kan akımı sağlanmalı, bir membran ve hemodiyaliz makinesi sağlanmalıdır. Yeterli kan akımınının sağlanması için hastanın atar ve toplar damarı arasında bir pencere (arteriyovenöz fistül ) yaratılmalı veya hastanın büyük bir toplar damarına geçici kateter konmalıdır.

Hemodiyaliz tedavisi hastanın böbrek yetmezliğinin şiddetine, yaptığı idrar miktarına bağlı olmak üzere haftada 2 - 3 kez 4 - 6 saat süre ile uygulanır. Yetersiz hemodiyaliz tedavisi hastada hasara ve ölümlere yol açabilir. Hemodiyaliz tedavisi genellikle hastanede veya bir hemodiyaliz ünitesinde uygulanır. Ancak uygun makine ve ekipmanla evde de uygulanabilir. Türkiye’de yaklaşık 15 bin hemodiyaliz hastası vardır.


Periton diyalizi Periton karın boşluğunda bulunan organların etrafındaki zar için kullanılan tıbbi terimdir. Periton zarının (membran) insanlardaki yüzey alanı yaklaşık 2 metrekare’dir. Periton diyalizinde (hemodiyalizden farklı olarak özel bir membran yerine) periton membranı kullanılır. İlk kez 1923 yılında Ganter tarafından gerçekleştirilmiştir.

Periton diyalizinin gerçekleşmesi için 3 teknik unsura gereksinim vardır:
1.Karına yerleştirilmiş kateter 2.Uygun diyaliz sıvısı 3.Kateter ve diyaliz sıvısı arasındaki bağlantı sistemi

Periton diyalizi tedavisi değişik şekillerde uygulanabilir. Bunlardan en sık uygulanan teknik sürekli ayaktan periton diyalizidir. Periton diyalizi makinesi kullanılarak değişik periton diyalizi teknikleri geliştirilmiştir.


Sürekli ayaktan periton diyalizi Periton boşluğuna doldurulan diyaliz sıvısının 4-8 saat beklemeyi takiben yenisi ile değiştirildiği basit bir yöntemdir. Genellikle günde 4 kez hastanede veya evde yapılır. En önemli avantajı hasta tarafından evde yapılabilmesidir. Bu tedavinin başarılı olmasında eğitim çok önemlidir. Türkiye’de yaklaşık 1500 periton diyalizi hastası vardır. Hastalar tıbbi bir engel yoksa hemodiyaliz veya periton diyalizinden birisini seçebilirler.